به تو چه که دیگران درباره‌ی تو چه فکری می‌کنند و از رفتار و حرف‌های تو، چه برداشتی دارند؟ به تو چه ربطی دارد اصلا که می‌نشینی و تحلیل می‌کنی و حرص می‌خوری و خودت را درگیر چیزهای بیخودی می‌کنی؟ درگیرِ اینکه نظر دیگران درباره‌ی تو چیست؟ چرا راحت و بدون فکر نمی‌نشینی یک گوشه آرام زندگی‌ات را بکنی من عزیز؟ افکار و برداشت دیگران به تو چه؟ آرامشِ خیال دیگران به تو چه؟ نوع نگاه دیگران به تو چه؟ من از تو خواهش میکنم کمی سرخوش‌تر باشی و هرکجا احساس کردی که داری بیش از حد معمول دقت می‌کنی، پناه ببری به ساحت مقدس بی‌خیالی و خودت را بزنی به نفهمیدن. باور کن فهمیدنِ زیادی هم خوب نیست! آدم خوب نیست همه چیز را بفهمد و از احساس و برداشت آدم‌ها سر در بیاورد. آدم خوب نیست پیش‌داوری کند یا پیش‌داوری دیگران را کالبد شکافی کند. از تو خواهش میکنم برایت مهم نباشد طرز تفکر و رفتار و برداشت آدم‌ها. از تو خواهش میکنم هر حرفی را به خودت نگیری و هر نظر و عقیده‌ای را به حلقه‌ی امن آرامشت راه ندهی و دلخوشی‌هات را محکم بچسبی. منِ عزیزم! بگذار هرجور فکر می‌کنند، بکنند و هر طور مایلند تو را برداشت کنند. بگذار راحت باشند. هرچیز هم که گفتند، بگو حق با شماست، ولی کار خودت را بکن. دنبال اثبات و توضیح خودت به آنان که تو را اشتباه فهمیده‌اند هستی، که چه؟ این چیزها ارزش وقت گذاشتن دارند اصلا؟ حوصله داری منِ عزیز؟ خودمان کم گرفتاری داریم؟!؟
سلام مهشید جان
کیف میکنم از آرامش و وب قشنگی که دارید
حس خوبی ندیده بهتون دارم